Το θαύμα της γέννησης  

Αναρτήθηκε από Vassilis Stranger

Η ιστορία ενός παιδιού

Μια φορά και ένα καιρό,

ένα παιδί ήταν η σειρά του

να γεννηθεί και να έρθει

Μια μέρα το παιδί ρώτησε τον Θεό,

«Μου λένε ότι θα με στείλεις στην γη αύριο…

… αλλά πώς να ζήσω εκεί

τόσο μικρό και αβοήθητο;»

Ο Θεός απάντησε,

«Μέσα στους τόσους αγγέλους,

έχω διαλέξει έναν και για εσένα.»

«Θα σε περιμένει

και θα σε φροντίζει στην γη.»

«Αλλά…»

είπε το παιδί,

«εδώ στον Παράδεισο δεν κάνω τίποτε άλλο

από το να τραγουδώ και να γελώ.

Μόνο αυτά χρειάζομαι

για να είμαι ευτυχισμένο»

Ο Θεός είπε,

«Ο άγγελος θα σου τραγουδά κάθε μέρα.

Θα νιώθεις την αγάπη του αγγέλου σου

και θα είσαι ευτυχισμένο.»

«Όμως…»

είπε το παιδί,

«… πώς θα μπορώ να καταλαβαίνω

όταν οι άνθρωποι μου μιλούν,

αφού δεν ξέρω την γλώσσα τους;»

"Αυτό είναι εύκολο", είπε ο Θεός

"Ο άγγελος σου θα σου λέει τις πιο όμορφες

και γλυκές λέξεις που άκουσες ποτέ σου,

και έτσι με πολλή υπομονή και φροντίδα,

ο άγγελος σου θα σου διδάξει πώς να μιλάς".

Το παιδί κοίταξε ψηλά στον Θεό και είπε,

”Και τι θα κάνω όταν θέλω να μιλήσω σε Εσένα;"

Ο Θεός χαμογέλασε στο παιδί και του είπε,

«ο άγγελος σου, θα σου βάλει τα χέρια μαζί

και θα σου δείξει πώς να κάνεις την προσευχή σου».

Το παιδί τότε είπε,

«Έχω ακούσει ότι στην γη υπάρχουν κακοί άνθρωποι.

Ποιος θα με προστατεύσει;»

Ο Θεός έβαλε το παιδί στην αγκαλιά του λέγοντας:

«ο άγγελος σου θα σε προστατεύει – ακόμα

και αν σημαίνει το δικό του κακό!»

Το παιδί ήταν λυπημένο και είπε στον Θεό,

«Αλλά θα είμαι πάντα λυπημένο

επειδή δεν θα μπορώ να σε βλέπω πλέον»

Ο Θεός αγκάλιασε το παιδί

«Ο άγγελος σου θα σου μιλά πάντα για εμένα

και θα σου δείξει τον δρόμο να έρθεις πίσω σε εμένα,

παρόλο που εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου».

Εκείνη την στιγμή ήταν

απόλυτη γαλήνη στον Παράδεισο,

αλλά φωνές από την γη

μπορούσαν ήδη να ακουστούν.

Το παιδί αμέσως, ρώτησε απαλά,

«Ω Θεέ μου, αν είναι να φύγω τώρα,

πες μου σε παρακαλώ το όνομα του αγγέλου μου!»

Ο Θεός απάντησε,

«Το όνομα του αγγέλου σου δεν είναι σημαντικό…

εσύ απλά θα την φωνάζεις

“ΜΑΜΜΑ!"

Το τέλος… της ιστορίας

Η αρχή… της δημιουργίας


To Post αυτό είναι αφιερωμένο στους γιους μου'
" Γιάννη, Πέτρο, Στάθη "

Με πολύ Αγάπη.

This entry was posted on Τετάρτη, Νοεμβρίου 14, 2007 and is filed under . You can leave a response and follow any responses to this entry through the Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom) .

5 σχόλια

Νομίζω πως στην αφιέρωσή σου ξέχασες ...τον άγγελό τους ;-)
Απλά υπέροχο!

Καλή σου μέρα :-)

@ ψυχή μου το ξερει:
Είναι και δικός μου άγγελος βλέπεις, γι’ αυτό δεν χρειάστηκε να γράψω κάτι.
Την έχω πάντα κοντά στην καρδιά μου, και μου φτάνει.

θα ειναι πολυ ευτυχισμενα μ ενα τοσο ευαισθητο μπαμπα τα αγγελουδια σου..
υπεροχο..καλημερα!!

:-)

Απλά τέλεια ανάρτηση. Κείμενο, Φωτογραφίες, όλα!!!

Πολύ χαίρομαι που είμαστε φιλαράκια.

Φιλιά πολλά

@ η ψυχη μου το ξέρει :
@ Αλεξάνδρα :


Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.

Και εγώ είμαι τυχερός που τους έχω,
ακόμα πιο τυχερός που έχουν μια τέτοια « ΜΑΜΑ ».

@Αλεξάνδρα:
Και εγώ αισθάνομαι τυχερός που σμίξανε οι δρόμοι μας και γίναμε φίλοι, να μου φιλήσεις
τα παιδιά και ιδιαίτερα τον Νίκο.