1) Ο Έλληνας δεν μπορεί να οδηγεί σε κανονικό ΔΡΟΜΟ : χωρίς λακκούβες, καμαράκια, σκαψίματα της ΔΕΗ. Συνέπεια αυτού, θα είναι να κοιμηθεί στο τιμόνι.

2) Η Formula 1 δεν διαθέτει κόρνα, πώς θα μπορέσει να σπάσει τα νεύρα του προπορευόμενου;

3) Η Formula 1 δεν διαθέτει τασάκι, ράδιο CD Player , υδραυλική φραπεδιέρα, θήκη για το κινητό και ειδική θήκη για τα γυαλιά ηλίου.
Η οδήγηση γίνεται βαρετή....

4) Στη Formula 1 δεν έχει μέρος για να βάλει το μαξιλαράκι που γράφει «I LOVE YOU», το αρκουδάκι που του χάρισε το μωρό του, το μπρελόκ του Ολυμπιακού, το μαγνητάκι που γράφει «Μπαμπά μην τρέχεις», το σκόρδο, τη χάντρα και κάνα-δυο άλλα χαϊμαλιά.

5) Στη Formula 1, δεν μπορεί να βγάλει το χέρι του έξω για να μουντζώσει.

6) Στην πίστα της Formula 1, έχει μόνο ένα φανάρι το οποίο: δεν μπορεί να το παραβιάσει, ούτε να κορνάρει για να ξεκινήσει ο
«μ@λ@κ@ς» που είναι μπροστά, ούτε μπορεί να ξεκινήσει όποτε του καπνίσει ή να κάνει πως δεν το είδε ή ακόμα και να σταματήσει
μετά από αυτό.

7) Στη Formula 1, η ζώνη ασφαλείας είναι υποχρεωτική.

8) Από τα pit stop δεν μπορεί να βγει «κομμάτια» όπως θα έκανε ξεπαρκάροντας.

9) Στη Formula 1, δεν υπάρχουν διασταυρώσεις με προτεραιότητα για να τις παραβιάσει.

10) Όταν κάποιος τον προσπεράσει στην πίστα, δεν είναι καθόλου "μ@λ@κ@ς" και "άχρηστος".

Γιατί οι Έλληνες δεν μπορούν να συμμετέχουν στη Φόρμουλα 1
Αναρτήθηκε από CON technologies στις 15:42
Ετικέτες Ανέκδοτα
Δευτέρα, 30 Μάρτιος 2009

Ο πατέρας γυρίζει σπίτι απ' τη δουλειά. Πτώμα στην κούραση, πηγαίνει στο δωμάτιο του 15χρονου γιου του. Με μεγάλη έκπληξη διαπιστώνει ότι το κρεβάτι του παιδιού είναι στρωμένο στην εντέλεια. Μυρίζει λάτρα νοικοκυράς και όλα είναι τακτοποιημένα. Στη θέση τους. Ο Βαγγέλης όμως δεν είναι εκεί. Καθώς κοιτάζει απορημένος το πρότινος αχούρι του γιόκα του, βλέπει πάνω στο γραφείο του έναν μεγάλο φάκελο, που γράφει «Για τον μπαμπά!». Ταραγμένος, ανοίγει δειλά δειλά τον φάκελο και διαβάζει το γράμμα:

«ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΕ μου πατέρα. Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σε αποχαιρετήσω. Φεύγω για πάντα για να γλιτώσω απ' την κατακραυγή του κόσμου. Κλέφτηκα με τον Μπάμπη, τον γιο της κυρα-Κούλας, μιας κομμώτριας απ' τα Άσπρα Χώματα. Τον λατρεύω, μπαμπά, κι εκείνος με αγαπά αληθινά. Δεν είχα βιώσει ξανά τον πραγματικό έρωτα, το άγριο πάθος, με κανένα άλλο αγόρι στο σχολείο. Μόνο ο Μπάμπης με κάνει να αισθάνομαι έτσι. Τόση ένταση, τέτοια ηδονή! Το ξέρω ότι σε σοκάρω μ' αυτά μου τα λόγια. Αλλά βρισκόμουν σε αδιέξοδο. Ο Μπάμπης είναι πολύ καλό παιδί. Μπορεί να μην εγκρίνεις τα τατουάζ που έχει σ' όλο του το σώμα και τα τέσσερα σκουλαρίκια που φοράει στη μύτη. Αν τον γνωρίσετε, όμως, εσύ και η μαμά, θα καταλάβετε γιατί τον αγαπώ τόσο βαθιά. Τα 'χουμε σκεφτεί όλα. Αυτή τη στιγμή που διαβάζεις το γράμμα, πετάμε για Άμστερνταμ. Εκεί θα ενωθούμε για πάντα με τα ιερά δεσμά του γάμου. Μόλις αποκτήσουμε λίγα χρήματα, σκεφτόμαστε να υιοθετήσουμε ένα παιδί. Έτσι θα ολοκληρωθεί η οικογενειακή μας ευτυχία! Ο Μπάμπης μού άνοιξε τα μάτια. Μ' έκανε να καταλάβω τις ευεργετικές επιδράσεις που έχει η μαριχουάνα στον οργανισμό μου. Όλα όσα ακούγονται γι' αυτήν είναι απλά προκαταλήψεις και ψέματα. Στο Άμστερνταμ, όπου σκοπεύουμε να μείνουμε για αρκετό καιρό, ονειρευόμαστε να καλλιεργούμε φούντα σε δικό μας ιδιόκτητο χωραφάκι και να ζούμε απ' την παραγωγή. Κάτι σαν αγρότες, δηλαδή, αλλά στο πιο προχώ. Ίσως καταφέρουμε να κάνουμε και εμπορικές ανταλλαγές. Σκεφτόμαστε να δίνουμε το χασίς και να προμηθευόμαστε την κοκαΐνη και τα χάπια "έκσταση" που χρειαζόμαστε. ΝΑ προσεύχεσαι για εμάς! Και ιδιαίτερα για τον Μπάμπη. Να παρακαλάς ώστε να βρεθεί γρήγορα μια θεραπεία για το AIDS. Για να 'ναι ο άντρας μου και πάλι υγιής. Του αξίζει μια καλύτερη ζωή. Θέλω να μην ανησυχείς για μένα. Είμαι 15 χρόνων και ξέρω πολύ καλά να φροντίζω τον εαυτό μου. Δεν θα κάνω καμιά αταξία. Απλά θέλω να ζήσω ελεύθερα τον έρωτα στον πλευρό του άντρα της ζωής μου.

Με αγάπη ο γιος σου, Βαγγέλης.

Υ.Γ.: Μπαμπά, τίποτα απ' τα παραπάνω δεν είναι αλήθεια. Έχω έρθει στο σπίτι του Νίκου και παίζουμε Playstation. Απλά σου έγραψα αυτό το γράμμα για να σου υπενθυμίσω ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα στη ζωή απ' τον έλεγχο με τους βαθμούς που 'ναι στο συρτάρι του γραφείου μου. Δεν χάθηκε δα κι ο κόσμος που 'χω σε έξι μαθήματα κάτω απ' τη βάση! Δεν χαίρεσαι που βρίσκομαι δυο στενά πιο κάτω και δεν τα 'χω με τον Μπάμπη; Σ' αγαπάω πολύ! Πάρε με τηλέφωνο όταν δεν θα θες πια να με σφαλιαρίσεις για να γυρίσω σπίτι.

Πεινάω λίγο...

Γράμμα για τον μπαμπά
Αναδημοσίευση από CON technologies στις 14:56
Ετικέτες: Αστεία
Τρίτη, 28 Απρίλιος 2009