Ο εφιάλτης βιώνει μαζί σου

« ... Συμβαίνει συχνά τη νύχτα να ξυπνάς λουσμένος στον ιδρώτα απ’ έναν εφιάλτη που είναι ο ίδιος χρόνια τώρα ...

Ένα τεράστιο δωμάτιο χωρίς πόρτες, χωρίς παράθυρα, με πολλούς καθρέπτες, που πολλαπλασιάζει το είδωλο της μοναξιάς σου.

Το ξύπνημα δε σε λυτρώνει, ο εφιάλτης βιώνει μαζί σου.

Τότε μέσα στην ησυχία της νύχτας, ενώ η μεγάλη πολιτεία, που πίστεψες για την γη της επαγγελίας, κοιμάται, σκέφτεσαι τη διαδρομή σου και νιώθεις καθαρά πως έφτασες στο αδιέξοδο.

Δεν ξέρεις αν πρέπει να κλάψεις ή να γελάσεις.

Δεν έχει σημασία, γέλιο και δάκρυ είναι γένους ουδετέρου. »