Ένα ζευγάρι σκακιστών
κάθεται στό τραπέζι
κι' αρχίζει πόλεμο σωστό
με τους πεσσούς να παίζει.

*

Σε λίγ' ο ένας τρομερή
επίθεση αρχίζει
και να συλλάβει του εχθρού
το βασιληά πασχίζει.

*

Μα με περίσσια Φρόνηση
ο άλλος απαντάει
και τον επιτιθέμενο
γρήγορα σταματάει.

*

Τα ξύλινα στρατεύματα
αθόρυβα κινούνε
αλλά με πείσμα και ορμή
λεόντων πολεμούνε.

Ώρα πολλή παλεύουνε
μ' αδύνατ' είν' η κρίση
Ποιός απ΄τους δυό αντίπαλους
τον άλλο θα νικήσει.

*

Τέλος ο ένας μαχητής
τον πύργο θυσιάζει
Κι' ο άλλος μ' αγγαλιαση
το λάφυρο αρπάζει.

*

Αλλά.. στην άλλη κίνηση
ο πρώτος του φωνάζει:
"Εσέκ και Ματ, αγαπητέ!"
κι ο άλλος εξετάζει...

*

Κι' εγκαταλείπει στη στιγμή
του μαχητού το μένος
Γιατί το βλέπει καθαρά
πως είναι ηττημένος.

Το σκκάκι είν΄αγώνισμα
είν' ένας πόλεμος σκληρός
Δυό εγκεφάλων, κι' απαιτεί
ν' άσ' έξυπνος και συνετός.

*

Χρειάζεται μυαλό γερό
εξάσκηση και φρόνηση
Και στα βιβλία του Σκακιού
καμμία περιφρόνηση.

*

Είνα' και παίγνιδ' ιπποτικό
και απαιτεί ο παίκτης
Σαν χάνει να το δέχεται
πως είν' αυτός ο φταίχτης.

*

Λόγοι ποτέ πειρακτικοί
δεν βγαίνουν απ' τα χείλη
Κι' έτσι οι δυό αντίπαλοι
ήσαν και μένουν φίλοι.